In thuisnetwerken zijn IP-adressen bijna nooit vast, maar variëren ze binnen specifieke bereiken. Het is de router die automatisch een nieuw IP-adres toewijst wanneer de computer verbinding maakt met het netwerk of als er wijzigingen in de configuratie zijn.
Voor de gebruiker verandert het feit van het hebben van een IP of een ander niets in de snelheid van het internet en in de functionaliteit van de applicaties.
Als we in plaats daarvan over statische IP praten, willen we dat dat netwerkadres nooit verandert.
In dit geval is het de computer die het gewenste adres bepaalt en dit aan de router communiceert.
De vraag is dan: waarom internetproviders een extra vergoeding vragen als je een statisch IP-adres wilt en om welke reden je dit zou willen, wat zijn de voordelen "> Je moet je de internetwereld voorstellen als een set routers en computers die worden geïdentificeerd door specifieke IP-adressen, maar die veel interne subnetten creëren waarop duizenden computers kunnen worden aangesloten, elk met alleen een ander adres binnen dit particuliere netwerk, dat echter allemaal in hetzelfde externe IP-adres terechtkomt.
Dit geldt ook als je maar één computer op je thuisnetwerk hebt; het heeft een privé-IP toegewezen door de router.
Privé IP-adressen kunnen niet via internet worden gerouteerd en zijn altijd hetzelfde in elk netwerk ter wereld: 192.168. *. * (waar * alles kan zijn) of 10.10.xx.
Zo is de interface van de meeste routers over de hele wereld alleen toegankelijk vanaf computers binnen het netwerk, via het IP-adres 192.168.0.1.
De computers die op deze routers zijn aangesloten, hebben interne IP-adressen met waarden binnen een bereik van 192.168.0.2 tot 192.168.0.254.
De eerste computer die via de DHCP-service verbinding maakt met de router, verzendt een netwerkverzoek met de tekst: "Ik heb een IP-adres nodig, mijn hardware-adres is xxxxxx" en krijgt 192.168.0.2 toegewezen, de volgende krijgt 192.168.0.3 enzovoort.
Al deze pc's komen echter op internet uit met een gedeeld IP-adres, anders dan het privé- adres, dat door de internetprovider aan de router is toegewezen (die fungeert als het centrale punt van een netwerk).
In netwerken zoals Fastweb bevindt uw thuisrouter zich in een ander privé-subnet, zodat het externe IP-adres zelfs wordt gedeeld met honderden computers in verschillende delen van de stad.
Wanneer we het hebben over het instellen van een vast IP-adres op de computer, hebben we het over het behouden van hetzelfde privé-IP- adres, om een specifiek adres op te leggen aan de router, die nooit verandert.
In grote kantoren, in plaats van willekeurig IP-adressen aan computers toe te wijzen, stelt u deze adressen rechtstreeks in de router in.
Er wordt een koppeling gemaakt tussen de hardware-adressen van de pc (MAC-adres) en de interne IP-adressen, zodat een bepaalde computer altijd hetzelfde heeft.
Dit verandert echter niet het openbare IP-adres, het externe IP-adres dat op internet verschijnt.
Het externe IP-adres kan niet worden gewijzigd en wordt automatisch door de internetprovider verstrekt.
Het is echter mogelijk om een extern statisch IP-adres aan te schaffen, maar het is absoluut niet handig omdat ze duur zijn en omdat er methoden zijn om dezelfde voordelen te verkrijgen, zelfs zonder deze.
Het voordeel van een extern statisch IP-adres is dat u uw computer overal ter wereld via internet kunt bereiken .
In wezen wordt een statisch IP-adres gebruikt om pakketten via internet naar bepaalde computers of apparaten in het thuisnetwerk te verzenden.
Dit is bijvoorbeeld handig als u een lokale webserver wilt maken (een website maken die zich op uw pc bevindt), voor een FTP-server (om de bestanden die op uw pc zijn opgeslagen overal beschikbaar te maken) om een radio te configureren die uitzendt computermuziek via internet of om een bewakingssysteem op afstand te creëren, om de webcambeelden in de gaten te houden.
Om een webserver in uw thuisnetwerk zo te configureren dat deze voor iedereen wereldwijd toegankelijk is, moet u inkomende verzoeken op poort 80 voor de webservermachine doorsturen.
Het is daarom duidelijk dat als de webserver elke keer een nieuw IP-adres van de router krijgt, dit niet kan werken.
Dankzij technologie is het echter mogelijk om dezelfde dingen te doen, zelfs zonder de externe statische IP aan te schaffen
Als u vanaf een externe locatie toegang moet hebben tot het thuisnetwerk (vertaald: verbinding maken met uw pc thuis via internet), zijn er services die automatisch het dynamische IP-adres bijwerken dat door de router is toegewezen wanneer het verandert .
Als u een intern statisch IP-adres configureert, kunt u dit ook aan een extern IP-adres koppelen (bijvoorbeeld via de gratis service van No-ip.com).
In de praktijk wordt er een koppeling gemaakt tussen uw computer en een externe online dienst die als link fungeert en waarmee u de regels van de router kunt omzeilen.
Dit is in verschillende termen uitgelegd in twee handleidingen:
- Maak een server op uw computer om bronnen op internet te delen
- Maak overal verbinding met uw thuis-pc met dynamische DNS.
Er is ook de techniek van poortdoorschakeling op de router waarmee u op afstand verbinding kunt maken met een computerprogramma.
Om uw interne IP-adres te kennen, opent u gewoon een opdrachtprompt (vanuit het menu Start -> Programma's -> Accessoires) en schrijft u de opdracht IPConfig .
Om in plaats daarvan uw externe dynamische IP te kennen, kunt u een online service gebruiken, zoals My IP, vermeld in de post "hoe u het IP-adres van een andere computer kunt vinden en lokaliseren".
