Surfen op het internet, vanuit het oogpunt van privacy, is als rondrijden in de auto. Tijdens het rijden heeft de auto een identificatieplaatje, dus als we een onregelmatigheid maken, is het gemakkelijk om de eigenaar te traceren.
Het plaatje is tijdens het surfen op internet het IP-adres dat aan die computer is toegewezen om iedereen traceerbaar te maken (zie ook de uitleg over hoe computers met elkaar praten op het netwerk via TCP / IP)
Elke keer dat u een programma of een applicatie zoals de webbrowser gebruikt om een webpagina te openen, worden een of meer verbindingen tot stand gebracht met de server die die site host.
Zodra de verbinding tot stand is gebracht, downloadt de computer de gegevens van deze servers en geeft de webpagina in de browser weer.
Elke verbinding onthult het IP-adres van het apparaat dat wordt gebruikt om de site te openen, naar de server waarmee het verbinding maakt en, omgekeerd, het IP-adres van de server ziet.
Het IP-adres kan niet worden gekozen, het wordt willekeurig en soms ook dynamisch toegewezen door de verbindingsmanager (dit kan Telecom, Fastweb en Wind zijn).
Deze zeer vereenvoudigde discussie is van toepassing op elke internetverbinding, zelfs voor e-mailprogramma's, chats, smartphone-applicaties enz.
Net als bij de plaat van de machine is het vanaf het IP-adres niet noodzakelijkerwijs mogelijk om de identiteit van de gebruiker te achterhalen, maar alleen de eigenaar van de verbinding.
Als u thuis verbinding maakt, geldt hetzelfde adres voor iedereen die verbinding maakt met internet: ouders, broers en zussen, kinderen, vrienden, enz.
Als de verbinding tot stand komt in een kantoor, kan dit IP-adres geldig zijn voor alle mensen die daar werken.
In sommige gevallen is het openbare IP-adres zelfs hetzelfde voor internetverbindingen vanuit hele flatgebouwen of buurten of steden (dit is al uitgelegd in het artikel over hoe we verbinding maken met internet met hetzelfde openbare IP-adres).
Bovendien worden IP-adressen vaak dynamisch toegewezen en zijn ze nauwelijks vastgelegd voor een bepaalde gebruiker zoals wij thuis kunnen zijn.
Het IP-adres onthult daarom weinig openbare informatie en kan slechts in bepaalde gevallen worden herleid tot het huisadres van een persoon.
Afhankelijk van de netwerkprovider die wordt gebruikt om toegang te krijgen tot internet, is de informatie die een IP-adres kan onthullen anders en vaak vertrouwelijk.
Theoretisch kunnen deze managers geen gegevens opslaan om te controleren wat gebruikers op internet doen en moeten ze de privacy van klanten waarborgen.
Als iemand echter een online computercriminaliteit pleegt, moet de politie mogelijk contact opnemen met de netwerkexploitant die de IP-adressen toewijst om zijn identiteit te achterhalen.
Na wat is uitgelegd, is het duidelijk dat zelfs als een vreemde het openbare IP-adres van mijn huidige internetverbinding kende, hij er niets aan kon doen.
In principe kan vanaf een openbaar IP-adres alleen de netwerkprovider op verzoek de identiteit van een persoon traceren.
Iedereen kan gewoon proberen te achterhalen waar het vandaan komt, het IP-adres van een andere computer vinden en lokaliseren, maar bespioneren wat het doet is niet mogelijk.
Dit komt omdat achter elke verbinding een router zit (privé of van dezelfde netwerkprovider) die een intern netwerk creëert en elk extern apparaat beschermt tegen externe verbindingen.
In een ander artikel hebben we al uitgelegd hoe een router werkt.
De kwestie verandert als een computer wordt gebruikt binnen hetzelfde netwerk dat door de router is gemaakt, dat geen internet is, maar een privéwoning of kantoorsubnet.
De router wijst in feite aan de aangesloten apparaten een ander IP-adres toe, dit keer intern, wat altijd hetzelfde is voor elk privénetwerk en begint meestal met 192.168 .
Dit adres is niet zichtbaar en kan in ieder geval niet van buiten het netwerk worden bereikt (tenzij een gewenste opening is ingesteld).
Theoretisch is het niet alleen mogelijk om alle computers die op het netwerk zijn aangesloten te vinden, maar ook om de verbinding te ruiken en te bespioneren.
Om deze reden is het naïef om een wifi-netwerk niet te beschermen tegen externe toegang en, omgekeerd, ook verbinding te maken met het wifi-netwerk van de buren, omdat ze op een dag wakker kunnen worden en alles weten wat we op internet doen.
Routers hebben vaak de functie om te controleren met welke sites de apparaten verbinding maken en kunnen daarom elke bezochte site monitoren.
Als u terugkeert naar het openbare IP-adres dat zichtbaar is op internet, zie Hoe u het IP-adres op pc, Android en iPhone kunt verbergen als u uw identiteit wilt beschermen.
