We praten nog steeds over virutualisatie, een concept dat in sommige opzichten niet gemakkelijk te begrijpen is. In feite wordt de term " virtueel " nogal misbruikt in de informatica: sommige mensen gebruiken het ten onrechte als een webtoepassing (sommige sites schrijven bijvoorbeeld virtuele harde schijven, wat online opslagruimten betekent).
In werkelijkheid betekent virtualiseren in de informatica de computer doen geloven dat er een fysiek stuk hardware aan vastzit dat niet echt bestaat en niet bestaat.
Zo kunt u de installatie van een nieuwe cd-rom-lezer simuleren (zie artikel over virtuele cd en iso-images), u kunt een ethernet-netwerksocket simuleren (zie artikel over vpn of over proxyprogramma's), u kunt een floppy disk mounten virtueel, u kunt een besturingssysteem ook virtualiseren alsof het een andere computer is, u kunt virtueel RAM toevoegen, wat eigenlijk het Windows-wisselbestand is, of RAM gebruiken om een extra harde schijf te maken.
enzovoort.
Bij deze gelegenheid virtualiseren we de harde schijf door nieuwe partities te maken, niet echt maar gesimuleerd, nuttig voor vele doeleinden met betrekking tot virtuele pc's, maar vooral om beveiliging toe te voegen aan bestanden, deze te verbergen of de toegang te blokkeren.
Om te zeggen dat ik niet over een volledig nutteloos iets schrijf, weet gewoon dat je op Windows 7 een virtuele harde schijf kunt maken zonder een extra programma te installeren omdat het een functie is die is opgenomen in het Microsoft-besturingssysteem.
Dit proces maakt virtuele schijven in .VHD- indeling met een minimale grootte van 3 MB.
Klik om te beginnen met de rechtermuisknop op Deze computer en selecteer vervolgens Beheer.
U kunt ook diskmgmt.msc typen in het zoekvak starten.
Wanneer het computerbeheerscherm wordt geopend, moet u op Schijfbeheer drukken, vervolgens op de knop Acties bovenaan en ten slotte op "VHD maken".
Hier kiest u de map waar u het VHD-bestand wilt opslaan, kiest u het gewenste formaat en of de ruimte dynamisch of vast moet zijn.
Als u wilt dat de schijf elke keer dat u bestanden toevoegt, automatisch groter wordt, kiest u de dynamische optie.
In Schijfbeheer ziet u nu deze nieuwe virtuele schijf in de lijst gemarkeerd met de waarschuwing dat de ruimte niet is toegewezen.
Om het te kunnen gebruiken, moet u het eerst initialiseren door erop te klikken met de rechtermuisknop.
In het schijfinitialisatievenster moet je als partitieformaat MBR (Master Boot Record) kiezen dat compatibel is met andere versies van Windows.
Zodra deze virtuele partitie is gemaakt, moet er binnen een nieuw volume worden gemaakt.
Klik in de niet-toegewezen ruimte om het item Nieuw eenvoudig volume te selecteren.
Nu is alles heel eenvoudig, want er is een wizard waarin je gewoon op de knop "Volgende" hoeft te drukken om te voltooien.
De opties om op te focussen zijn: de keuze van de letter die aan de nieuwe schijf moet worden toegewezen, de ruimte die aan de schijf moet worden gegeven, die vermoedelijk identiek zal zijn aan de partitie, en het type schijfopmaak tussen NTFS, FAT32 of FAT.
Zowel in Schijfbeheer als in computerbronnen is een nieuwe schijf nu zichtbaar alsof hij echt in de computer zit, maar die alleen virtueel is en de ruimte van de echte schijf gebruikt (zelfs als dit niet wordt opgemerkt).
Het meest relevante gebruik van deze virtuele harde schijf is dat deze kan worden vergrendeld, beveiligd met een wachtwoord of verborgen met de geheel nieuwe functie genaamd BitLocker
U kunt het ook opstartbaar maken, zodat u het met Virtual PC kunt gebruiken om andere besturingssystemen op een virtuele machine op te starten.
In dit opzicht is er ook de mogelijkheid om de Virtual PC VHD-schijf te converteren naar VMDK-indeling die door VMWare wordt gebruikt met het StarWind Converter- programma.
Dit alles kan handig zijn om nieuwe besturingssystemen zoals Google Chrome OS uit te proberen of om Windows XP op Windows 7 te houden en vice versa.
Op Windows XP en Vista is er geen optie om een virtuele schijf te maken, maar kleine programma's kunnen worden gebruikt om verborgen of vergrendelde partities te maken of om nepschijven te maken.
Een eerste programma dat geen beveiligingsfunctie heeft, heet Virtual Drives Manager, is klein, klein, draagbaar en vereist geen installatie (er zijn andere maar dit is een enkel bestand en er hoeft niets te worden geconfigureerd).
De bediening is heel eenvoudig, er is maar één knop om een virtuele schijf te maken en te koppelen of om deze te verwijderen.
U kunt een koppelpunt kiezen om de bestanden van een specifieke map erin te laten verschijnen.
Merk op dat de nep-harde schijf even groot is als de echte harde schijf en vrijwel alleen leeg is (in werkelijkheid wordt de ruimte ingenomen door de echte bestanden geteld).
Een meer solide programma om neppartities en virtuele harde schijven te maken, is Secret Disk, dat beveiligingsdoeleinden heeft.
In dit geval is er noodzakelijkerwijs een persoonlijk wachtwoord nodig om de gegevens op deze schijf te lezen.
De bestanden erin kunnen dus worden verborgen en vergrendeld .
Ik herinner me te sluiten dat het ook mogelijk is om de gegevens op de computer met een wachtwoord te beveiligen en ook van een partitie op een draagbare harde schijf of USB-stick via het TrueCrypt- programma.
